Search results
Linguae Romanicae sunt linguae nostri temporis quae ex sermone vulgari Latino inter saecula VI et IX creverunt et inter linguas Italicas familiae Indoeuropaeae enumerantur. Hodie fere 800 milliones hominum habent patrium sermonem Romanicum, praecipue in Europa , Africa , America ; etiam multi alii Romanicas linguas discunt et iis in negotiis ...
Romance languages. From Wikimedia Commons, the free media repository. Esperanto: Latinidaj lingvoj. Latina: Linguae Romanicae. Category Romance languages on sister projects : Wikipedia. en: eo: la:
ロマンス諸語（ロマンスしょご）は、インド・ヨーロッパ語族イタリック語派ラテン・ファリスク語群に属する言語のうち、ラテン語の口語である俗ラテン語に起源をもつ言語の総称である。ロマン諸語、ロマンス語、ロマン語とも言う。
Lingua Romana [1] ( Italiane Romanesco) est dialectus Italoromanica (e lingua Latina orta) qua loquitur Romanum vulgus. Maximus huius dialecti magister fuit Iosephus Ioachimus Belli (it), poeta Romanus saeculi XIX; purissimam formam dialecti Romanae dicere possumus eam qua Romani saeculo XIX loquebantur. Notae.
Dialecti linguae Legionensis et aliarum linguarum cognatarum Orientalis Legionica lingua subdialectum aspirati h /h/ usu characterizatum habet, f- initialia in omnibus vocibus in quibus lingua Legionica f- habet (e Latina lingua deductum fere in omnibus casibus) substituentem: fame / h.ambre ; fíyu / h.iyu ; fabas / h.abas ; fortiga / h.ortiga.
Vicimedia Communia plura habent quae ad Linguae Romanicae spectant. Subcategoriae. Huic categoriae sunt hae 23 subcategoriae ex omnino 23 subcategoriis. A.
Linguae Romanicae [1] Région jusqu'au XV e siècle : Espagne, Portugal, France, Belgique, Suisse, Italie, Balkans, actuelles Roumanie et Moldavie ; expansion mondiale par la suite Classification par famille-langues indo-européennes-langues italiques-langues latino-falisques-langues romanes-langues romanes occidentales-langues italo-romanes
