Search results
Portal: Poznań . Poznań (łac. Posnania, niem. Posen, jidysz פּױזן Poyzn, w szczególnych chwilach używana nazwa Stołeczne Miasto Poznań) – jedno z najstarszych i największych polskich miast, położone nad rzeką Wartą, między Berlinem i Warszawą. W średniowieczu pełnił funkcję stolicy państwa oraz siedziby władców.
Poznań za czasów pierwszych Piastów był ważnym ośrodkiem politycznym i religijnym. Jest to jedno z prawdopodobnych miejsc chrztu Polski. Znajdowało się tu murowane palatium należące do Mieszka I.
(A. Samuel, J. Seklucjan, Grzegorz Paweł z Brzezin i in.), pierwszy pol. biblista W. Wróbel. Na przeł. XVI i XVII w. Poznań liczył ok. 20 tys. mieszk. (4 miasto w Polsce po Gdańsku, Krakowie i Lwowie). W 2. poł. XVI w. rozpoczęły się konflikty wyznaniowe; po 1571 dominacja jezuitów w życiu kult.
Poznań, Stołeczne Miasto Poznań – miasto na prawach powiatu w zachodniej Polsce, położone na Pojezierzu Wielkopolskim, nad rzeką Wartą, u ujścia Cybiny. Historyczna stolica Wielkopolski, od 1999 r. siedziba władz województwa wielkopolskiego i powiatu poznańskiego.
Encyklopedia PWN. Poznań, miasto wojewódzkie (województwo wielkopolskie), powiat grodzki, na obszarze Poznańskiego Przełomu Warty, Pojezierza Poznańskiego i Równiny Wrzesińskiej, nad Wartą, u ujścia jej prawych dopływów Cybiny i Głównej oraz lewego dopływu Bogdanki; siedziba powiatu poznańskiego.
Poznań (łac. Posnania, niem. Posen, jidysz פּױזן Poyzn; w historii także Stołeczne Miasto Poznań) – jedno z najstarszych i największych polskich miast. Położone w zachodniej Polsce nad rzeką Wartą; stolica województwa wielkopolskiego i powiatu poznańskiego, do którego nie należy. Piąte pod względem liczby ludności miasto ...
Poznańskie. Ten artykuł dotyczy regionu kulturowego. Zobacz też: Wielkie Księstwo Poznańskie. Poznańskie – region etnograficzny w zachodniej Polsce, na Pojezierzu Wielkopolskim i Nizinie Południowowielkopolskiej, w dorzeczu środkowej i dolnej Warty; zachodnia część Wielkopolski właściwej, na wschodzie granicząca z Kaliskiem [1] .